ตัวกรองผลการค้นหา
สุว
หมายถึง[-วะ-] คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤตแปลว่า ดี, งาม, ง่าย, สำหรับเติมหน้าคำ เช่น สุวคนธ์. (ป., ส. สุ).
หม้า
หมายถึง(โบ; กลอน) ว. งาม, งามมาก. ก. เล่นรื่นเริง.
หยังหยัง
หมายถึงว. งาม. (ช.).
อำพน
หมายถึง[-พน] ว. มาก, ดาษดื่น, ล้วน, เช่น อำพนไปด้วยแก้วมณี; น่าดู, งาม, งามสล้าง, เช่น ปราสาทอำพน, (โบ) ใช้ว่า อำพล ก็มี เช่น ปราการ สะพาน ถนน อำพลด้วย (ไม้ไหล) ทั้งหลายคำนับ. (จารึกสยาม).
อำไพ
หมายถึงว. งาม; สว่าง, สุกใส.
สุว-
จารุ
หมายถึง(แบบ) น. ทองคำ. ว. งาม, น่ารัก, สม, เหมาะ. (ป., ส.).
เฉลา
หมายถึง[ฉะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เพราพริ้ง.
ไฉไล
หมายถึงว. งาม; (โบ) เลี่ยน, เลื่อม.
ดำรู
หมายถึง(กลอน; แผลงมาจาก ตรู) ว. งาม, น่ารัก.
ดี
หมายถึงว. มีลักษณะที่เป็นไปในทางที่ต้องการ น่าปรารถนา น่าพอใจ ใช้ในความหมายที่ตรงข้ามกับลักษณะบางอย่างแล้วแต่กรณี คือ ตรงข้ามกับชั่ว เช่น คนดี ความดี, ตรงข้ามกับร้าย เช่น โชคดี เคราะห์ดี; สวย, งาม, เช่น หน้าตาดี, เรียบร้อย เช่น มรรยาทดี, เพราะ เช่น เสียงดี, จัด เช่น แดดดี, เก่ง เช่น ดีแต่พูด, ชอบ เช่น ดีแล้ว, อยู่ในสภาพปรกติ เช่น สุขภาพดี คืนดี.
ทัศนีย
หมายถึง[ทัดสะนียะ-] ว. น่าดู, งาม, ทรรศนีย์ ก็ใช้. (ป. ทสฺสนีย; ส. ทรฺศนีย).