ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้เขน
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีกิ่งชี้ไปในทิศทางต่าง ๆ กัน ๓ ทาง.
ง้อม
หมายถึงว. งํ้า, ค้อม เช่น กิ่งไม้ง้อมลงเพราะลูกดก.
ลิด
หมายถึงก. เด็ดหรือตัดเพื่อแต่ง เช่น ลิดกิ่ง ลิดใบ.
ห่ม
หมายถึงก. ขย่ม เช่น เด็กห่มกิ่งพุทรา ห่มเสาเข็ม.
กก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.
น้าว
หมายถึงก. เหนี่ยวลง เช่น น้าวกิ่ง, ดึงจนโค้ง เช่น น้าวศร.
รากอากาศ
หมายถึงน. รากที่แตกออกจากต้นหรือกิ่งของพืชบางชนิด เช่น กล้วยไม้ ไทร.
ไม้ป่าค่อม
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่ง ต้นเตี้ย มีกิ่งรอบต้นเป็นพุ่มกลม.
แขนง
หมายถึง[ขะแหฺนง] น. กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แตกใหม่จากลำของไม้พวกไม้ไผ่, กิ่งไม้เล็ก ๆ ที่แยกออกจากกิ่งใหญ่, โดยปริยายหมายถึงส่วนย่อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น วิชาฟิสิกส์เป็นแขนงหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์.
เสียบยอด
หมายถึงน. วิธีขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง โดยตัดกิ่งต้นที่จะขยายซึ่งมีตาติดอยู่ ปาดปลายให้เป็นรูปลิ่มแล้วนำไปเสียบที่กิ่งของอีกต้นหนึ่งที่เป็นชนิดเดียวกัน โดยผ่าบากกิ่งไว้ให้เสียบได้ พันด้วยแถบพลาสติกให้แน่น. ก. ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเช่นนั้น.
ร่ายไม้
หมายถึงก. เร่เตร่ไปเป็นจังหวะตามกิ่งไม้ เช่น นกร่ายไม้ กระแตร่ายไม้.
เปลา
หมายถึง[เปฺลา] ว. สูงชะลูดไม่มีกิ่งที่ลำต้น (ใช้แก่ต้นไม้).