ตัวกรองผลการค้นหา
หักเหลี่ยม
หมายถึงก. ทำให้ผู้อื่นเสียเชิง.
หักอกหักใจ
หมายถึงก. หักใจ.
โหมหัก
หมายถึงก. ระดมเข้าไปด้วยกำลังให้แตกหัก, หักโหม ก็ว่า.
ตัณหักษัย
หมายถึง(แบบ) ว. ผู้สิ้นตัณหา เช่น แด่ท้าวผู้ตัณหักษัย. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. ตณฺหา + ส. กฺษย).
ปรักหักพัง
หมายถึง[ปะหฺรัก-] ก. ชำรุด, ทรุดโทรม, (ใช้แก่สิ่งก่อสร้าง).
หักกลบลบหนี้
หมายถึง(กฎ) น. การนำเอาหนี้ที่บุคคล ๒ คนต่างเป็นลูกหนี้และเจ้าหนี้ในมูลหนี้อันมีวัตถุประสงค์เป็นอย่างเดียวกัน มาหักลบกันเท่าจำนวนหนี้ที่ตรงกัน เพื่อให้ลูกหนี้หลุดพ้นจากหนี้นั้น.
หักลำ
หมายถึง(สำ) ว. ทำให้เสียท่าหรือเสียเหลี่ยม.
หักโหม
หมายถึงก. ระดมเข้าไปด้วยกำลังให้แตกหัก, โหมหัก ก็ว่า; เอากำลังแรงเข้ามาหักเอา, ทำงานโดยไม่บันยะบันยัง.
หักอก
หมายถึงก. ทำให้คนรักพลาดหวัง.
พญาดาบหัก
หมายถึงดู ราชดัด.
มุมหักเห
หมายถึง(แสง) น. มุมระหว่างรังสีหักเหกับเส้นปรกติที่ลากผ่านจุดตกกระทบบนผิววัตถุ.
หน้าหัก
หมายถึงน. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.