ตัวกรองผลการค้นหา
บาดใจ
หมายถึงก. เจ็บแค้นใจ.
ระบาด
หมายถึงว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง.
สินระบาด
หมายถึงน. ทรัพย์ของผู้ตายที่กระจัดกระจายอยู่.
คอขาดบาดตาย
หมายถึงว. ร้ายแรงถึงอาจต้องสูญเสียชีวิตได้.
บาด
หมายถึงก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
น้ำบาดาล
หมายถึงน. น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.
บาดตา
หมายถึงก. สะดุดตาเพราะเห็นสีฉูดฉาด; ขัดตาทำให้ไม่สบอารมณ์.
บาดเสี้ยนบาดหนาม
หมายถึงน. แผลที่ถูกเสี้ยนหนามยอกแล้วกลายเป็นพิษ ทำให้มีอาการปวดผิดปรกติ.
บาดไหม
หมายถึง(โบ) ก. ปรับ.