ตัวกรองผลการค้นหา
เคี่ยวขับ
หมายถึงก. เร่งรัด, พยายามให้ถึงที่สุด.
ต้อนรับขับสู้
หมายถึง(สำ) ก. ต้อนรับอย่างแข็งขัน.
ผู้ขับขี่
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ขับรถ ผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.
ขับถ่าย
หมายถึงก. รุหรือระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกจากร่างกาย.
ขับพล
หมายถึงก. ยกทัพ, เคลื่อนกองทัพเข้าโจมตีข้าศึก.
ขับไม้
หมายถึงน. การเล่นดนตรีอย่างหนึ่ง มีคนเล่น ๓ คนด้วยกัน คนหนึ่งขับร้องลำนำ คนหนึ่งสีซอ ๓ สายประสานเสียง คนหนึ่งไกวบัณเฑาะว์ให้จังหวะ; ชื่อคำประพันธ์ชนิดหนึ่ง ใช้โคลงกับกาพย์สุรางคนางค์สลับกัน.
ขับไม้บัณเฑาะว์
หมายถึง[-บันเดาะ] น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
ขับ
หมายถึงก. ร้องเป็นทำนอง เช่น ขับกล่อม ขับเสภา.
ขับขี่
หมายถึงว. (ปาก) เรียกใบอนุญาตให้ขับรถได้ว่า ใบขับขี่, (กฎ) ใช้ว่า ใบอนุญาตขับขี่. ก. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้.
ขับเคี่ยว
หมายถึงก. เร่งรัด, ต่อสู้หรือแข่งขันกันไปจนถึงที่สุด หรือจนแพ้ชนะไปข้างหนึ่ง.
ไล่ขับ
หมายถึงก. วิ่งตามเพื่อให้ทัน เช่น เด็กวิ่งไล่ขับกันมาบนถนน; บังคับให้ออกไปให้พ้น เช่น ไล่ขับคนร้ายออกไปจากบ้าน.