ค้นเจอ 102 รายการ

เสียสติ

หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือน, คุ้มดีคุ้มร้าย.

หมดสติ

หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.

สติแตก

หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.

สติอารมณ์

หมายถึงน. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).

เป๋อ

หมายถึงว. เหม่อ, เผลอ, เซ่อ ๆ.

มล่อย

หมายถึง[มะล่อย] (โบ) ก. ม่อย, เผลอ, เคลิ้ม.

กลัวลาน

หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.

สัมปชัญญะ

หมายถึง[สำปะชันยะ] น. ความรู้ตัวอยู่เสมอ, ความไม่เผลอตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสัมปชัญญะ. (ป.).

เสียจริต

หมายถึงว. เป็นบ้า, มีสติวิปลาส, วิกลจริต.

ลิงหลอกเจ้า

หมายถึง(สำ) ก. ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ.

สยามานุสติ

หมายถึง[สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. การระลึกถึงประเทศสยาม, ชื่อโคลง ๔ สุภาพ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ