ตัวกรองผลการค้นหา
เสียสติ
หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือน, คุ้มดีคุ้มร้าย.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
สติไม่ดี
หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.
สติแตก
หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.
สติอารมณ์
หมายถึงน. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).
เป๋อ
หมายถึงว. เหม่อ, เผลอ, เซ่อ ๆ.
มล่อย
หมายถึง[มะล่อย] (โบ) ก. ม่อย, เผลอ, เคลิ้ม.
กลัวลาน
หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.
สัมปชัญญะ
หมายถึง[สำปะชันยะ] น. ความรู้ตัวอยู่เสมอ, ความไม่เผลอตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสัมปชัญญะ. (ป.).
เสียจริต
หมายถึงว. เป็นบ้า, มีสติวิปลาส, วิกลจริต.
ลิงหลอกเจ้า
หมายถึง(สำ) ก. ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ.
สยามานุสติ
หมายถึง[สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. การระลึกถึงประเทศสยาม, ชื่อโคลง ๔ สุภาพ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.