ตัวกรองผลการค้นหา
เอาฬาริก,เอาฬารึก
หมายถึงว. ใหญ่, โต. (แผลงมาจาก โอฬาริก, โอฬารึก).
เกรียง
หมายถึง[เกฺรียง] ว. ใหญ่, ยิ่ง, มาก, เช่น มีศัพท์สำเนียงเกรียงระงม. (ม. คำหลวง กุมาร).
ธม
หมายถึงว. ใหญ่, หลวง, เช่น นครธม. (ข. ธม).
พฤทธ์
หมายถึง[พฺรึด] น. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, (ตรงข้ามกับ ยุว); ฉลาด, ชำนาญ; เจนจบ, พฤฒ ก็ใช้. (ส. วฺฤทฺธ).
พุฒ
หมายถึงน. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า. (ป. วุฑฺฒ).
มหิมา
หมายถึงว. ใหญ่, โต, ใช้ว่า มหึมา ก็มี.
มู่ทู่
หมายถึงว. ป้าน, ไม่แหลม, สั้น อ้วน ใหญ่ (ใช้แก่หน้า) เช่น หมาบูลด๊อกหน้ามู่ทู่.
เยอ
หมายถึง(ถิ่น) ว. ใหญ่ เช่น ผาเยอ.
เลิ้ง
หมายถึงว. ใหญ่.
โอฬาริก,โอฬารึก
หมายถึงว. ใหญ่, โต. (ป. โอฬาริก; ส. เอาทาริก).
กระชอม
หมายถึง(โบ) ว. มาก, ใหญ่, เช่น ผักกาดกองกระชอมก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).
ขุน
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา.