ผลการค้นหา

หัก* *หัก *หัก*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 73 รายการ

ตีงูให้หลังหัก

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการสิ่งใดแก่ศัตรูโดยไม่เด็ดขาดจริงจังย่อมจะได้รับผลร้ายในภายหลัง เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย).
 พจนานุกรมไทย

หักด้ามพร้าด้วยเข่า

หมายถึง(สำ) ก. หักโหมเอาด้วยกำลัง, ใช้อำนาจบังคับเอา.
 พจนานุกรมไทย

ลำหักลำโค่น

หมายถึง(สำ) น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.
 พจนานุกรมไทย

แพ้ฟัน

หมายถึงว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา.

 พจนานุกรมไทย

เม้าเค้า

หมายถึงว. ลักษณะหน้าที่งอกหัก.
 พจนานุกรมไทย

ผัวะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.
 พจนานุกรมไทย

พัทธยา

หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.
 พจนานุกรมไทย

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.
 พจนานุกรมไทย

หน้าหัก

หมายถึงน. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.
 พจนานุกรมไทย

งากำจาย

หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.
 พจนานุกรมไทย

รายได้สุทธิ

หมายถึงน. รายได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายต่าง ๆ แล้ว (ใช้แก่บุคคล).
 พจนานุกรมไทย

เปราะ

หมายถึง[เปฺราะ] ว. หักง่าย, แตกง่าย, เช่น ไส้ดินสอเปราะ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด