ตัวกรองผลการค้นหา
โกรงเกรง
หมายถึง[โกฺรงเกฺรง] ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.
ฉลาย
หมายถึง[ฉะหฺลาย] ก. สลาย, แตกพัง, ทลาย, ละลาย.
แหลกลาญ
หมายถึง[-ลาน] ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย.
ระหุย
หมายถึงก. ร่วงพังเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นจำนวนมาก.
ขนาย
หมายถึง[ขะหฺนาย] น. งาช้างพัง. (ข. ขฺนาย ว่า เขี้ยวหมู).
ซะเซาะ
หมายถึง(กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.
รอ
หมายถึงน. หลักปักกันกระแสนํ้า เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง.
มังค่า
หมายถึงว. คำประกอบคำ ฝรั่ง ว่า ฝรั่งมังค่า เพี้ยนมาจาก พังคะ ซึ่งเป็นชื่อแคว้นเบงกอล.
จระแคง
หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ว. ตะแคง เช่น เท้าล้มจระแคง ทลายพุงพัง. (สุธนู).
ยับ
หมายถึงก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ, อาการซึ่งแสดงความเสียหายมาก หรือเสียรูปจนถึงชํ้าชอก พังทลาย ป่นปี้ ปู้ยี่ปู้ยำ ยู่ยี่ เป็นต้น เช่น รถถูกชนยับ บ้านพังยับ.
ทำลาย
หมายถึงก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น ทำลายชื่อเสียง ทำลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).
พรุ
หมายถึงน. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.