ตัวกรองผลการค้นหา
พูดเป็นนัย
หมายถึง(สำ) ก. พูดอ้อม ๆ โดยไม่บอกเรื่องราวตรง ๆ.
วินัยปิฎก
หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.
อัตนัย
หมายถึงว. ที่เปิดโอกาสให้แสดงความรู้หรือความคิดเห็นส่วนตัวได้, เรียกการสอบแบบที่ให้ผู้ตอบบรรยายแสดงความรู้หรือแสดงความคิดเห็นของตนเองว่า การสอบแบบอัตนัย, คู่กับ ปรนัย, จิตวิสัย ก็ว่า. (อ. subjective).
เอกนัย
หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน.
ชลนัยน์
หมายถึง(กลอน) น. นํ้าตา.
นัยน์
หมายถึงน. ดวงตา. (ป., ส. นยน).
รัฐประศาสนนัย,รัฐประศาสโนบาย
หมายถึง[รัดถะปฺระสาสะนะไน, รัดถะปฺระสาสะโนบาย] น. วิธีการปกครองบ้านเมือง.
วินัยธร
หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).
อภินัย
หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).
อุปนัย
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม, คู่กับ นิรนัย. (อ. induction).
ตนัย
หมายถึง[ตะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส.).
นัยน์ตา,นัยน์เนตร
หมายถึงน. ดวงตา.