ผลการค้นหา

ขน* *ขน *ขน*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 310 รายการ

ขน

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า พระโลมา.
 พจนานุกรมไทย

พาล

หมายถึงน. ขน. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

สลาบ

หมายถึง[สะหฺลาบ] น. ปีกของนก; ขน. (ข.).
 พจนานุกรมไทย

ขนอุย

หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

สีขน

หมายถึงดู หางกิ่ว (๑).
 พจนานุกรมไทย

ขนหย็อง

หมายถึงน. ขนหัวตั้งชัน ตัวลีบ หางตก เป็นอาการของไก่หรือนกที่รู้สึกกลัวไม่กล้าสู้. ก. โดยปริยายใช้แก่คนที่ไม่กล้าสู้, กลัว.
 พจนานุกรมไทย

อุย

หมายถึงน. ลักษณะของขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น เรียกว่า ขนอุย.
 พจนานุกรมไทย

ขนหัวลุก

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

ขนทรายเข้าวัด

หมายถึงก. ทำบุญกุศลโดยวิธีนำหรือขนทรายไปก่อพระเจดีย์ทรายเป็นต้นที่วัด, (สำ) หาประโยชน์ให้ส่วนรวม.
 พจนานุกรมไทย

ลูกขนไก่

หมายถึง(ปาก) น. ลูกแบดมินตัน.
 พจนานุกรมไทย

อุณา

หมายถึงน. ขนแกะ; ขนระหว่างคิ้ว. (ป. อุณฺณา; ส. อูรฺณา).
 พจนานุกรมไทย

ขนหน้าแข้งไม่ร่วง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่กระทบกระเทือนถึงเดือดร้อน (ใช้แก่คนมั่งมีที่ต้องจ่ายเงินแม้จะมากแต่ก็ดูเหมือนเป็นจำนวนเล็ก ๆ น้อย ๆ).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด