ตัวกรองผลการค้นหา
ไถ่
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ถาม, พูดคุย.
ไถ่บาป
หมายถึงก. ช่วยให้พ้นบาป (ใช้แก่พระเยซูที่อุทิศชีวิตช่วยมนุษย์ให้พ้นบาปตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า โดยยอมถูกตรึงไม้กางเขน); (ปาก) ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำไม่ดีไว้.
มหาไถ่
หมายถึงน. ผู้โปรดให้พ้นบาป หมายถึง พระเยซู.
มูลไถ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกระจาบฝน โตกว่านิดหน่อย เรียกสามัญว่า นกขี้ไถ. (พจน. ๒๔๙๓).
สาไถย
หมายถึงน. การแสร้งทำให้เขาหลงผิดเข้าใจผิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ มารยา เป็น มารยาสาไถย. (ป. สาเยฺย; ส. ศาฐฺย).
ถามไถ่
หมายถึงก. ถาม, สอบถาม, ไถ่ถาม หรือ ไต่ถาม ก็ว่า.
เถลไถล
หมายถึง[ถะเหฺลถะไหฺล] ว. ไม่ตรงไปตรงมาเที่ยวแวะโน่นแวะนี่.
ไถ
หมายถึงน. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน, คันไถ ก็ว่า. ก. เอาไถเทียมควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน; เคลื่อนไปไถลไป เช่น นั่งไม้ลื่นไถลงมา; (ปาก) ขอร้องแกมบังคับ, รีดไถ.
ไถ้
หมายถึงน. ถุงยาว ๆ ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง สำหรับใส่เงินหรือสิ่งของ โดยมากใช้คาดเอว.
ไถกลบ
หมายถึงก. ไถให้ดินปิดทับเมล็ดพันธุ์ข้าวที่หว่านลงไปเมื่อไถแปรเสร็จแล้ว (ใช้แก่การทำนาหว่าน).
ไถนา
หมายถึงก. กิริยาที่ทำนาตอนพลิกดิน.
ปัดไถม
หมายถึง[-ถะไหฺม] (โบ) น. ฝ้าบาง ๆ ที่เกิดขึ้นทำให้เป็นมลทินหรือคลํ้ามัว.