ตัวกรองผลการค้นหา
ลาดเลา
หมายถึงน. ลู่ทาง, เค้าเงื่อน, (มักใช้แก่กริยาดู) เช่น ตำรวจดูลาดเลาก่อนจับการพนัน.
เลา
หมายถึงลักษณนามเรียกเครื่องเป่าที่มีลักษณะยาวตรงและกลมอย่างปี่ ขลุ่ย เช่น ปี่เลาหนึ่ง ขลุ่ย ๒ เลา.
เลา ๆ
หมายถึงว. พอเป็นรูปเค้า เช่น เขียนเป็นเลา ๆ.
เลาะลัด
หมายถึงก. อาการที่เลียบทางไป เช่น เดินเลาะลัดไปตามตลิ่ง ขี่ม้าเลาะลัดไปตามชายป่า, หลบเลี่ยงเพื่อไม่ต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางหรืออันตราย เช่น เดินทางเลาะลัดหลบข้าศึก, ลัดเลาะ ก็ว่า.
อกเลา
หมายถึงน. ไม้ที่เป็นสันทาบอยู่ที่บานประตูหรือหน้าต่างแบบโบราณ เพื่อบังช่องที่บานประตูหรือหน้าต่างทั้ง ๒ บานประกับกัน.
กุเลา
หมายถึงน. ปลากุเรา. (ดู กุเรา).
จำเลาะ
หมายถึงก. ทะเลาะ. (ข. เฌฺลาะ).
จำเลาะตา
หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.
ทะเลาะเบาะแว้ง
หมายถึงก. ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หยุม ๆ หยิม ๆ.
ละเลาะละลอง
หมายถึงก. บรรลุถึงฝั่ง; ค่อยเป็นค่อยไปจนกว่าจะบรรลุถึงเป้าหมาย.
หมายถึงน. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน.
อ้อยเลา
หมายถึงดู เลา ๑.