ตัวกรองผลการค้นหา
พ่อลิ้นทอง
หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.
พออ้าปากก็เห็นลิ้นไก่
หมายถึง(สำ) รู้ทันกัน, พอแย้มปากก็เห็นไรฟัน ก็ว่า.
ลิ้นจะกวด
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ลิ้นจี่
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Litchi chinensis Sonn. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกลม สีแดง รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ มีหลายพันธุ์ เช่น กะเทยนางหมั่น โอเฮียะ กิมเจ็ง, สีละมัน ก็เรียก. (จ. ลีจี). ว. สีแดงเข้มคล้ายเปลือกลิ้นจี่ เรียกว่า สีลิ้นจี่. (จ. อินจี).
ลิ้นตก
หมายถึงน. ภาวะที่ลิ้นไม่สามารถทำงานได้เป็นปรกติเนื่องจากการหมดสติเป็นต้น.
ลิ้นตะกวด
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.
ลิ้นหมา
หมายถึงน. ชื่อแตนชนิดหนึ่ง. (ดู แตน).
แลบลิ้นปลิ้นตา
หมายถึงก. แลบลิ้นและปลิ้นตาแสดงอาการล้อเลียน (มักใช้แก่เด็ก).
ร้อยลิ้น
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ลิ้น
หมายถึงน. อวัยวะที่อยู่ในปาก มีหน้าที่ ๑. กลั้วอาหารให้เข้ากันแล้วส่งลงในลำคอ ๒. ช่วยในการออกเสียง ๓. ให้รู้รส, ลิ้นสัตว์บางจำพวกเช่นจำพวกที่มีขน ใช้ลิ้นเลียขนเลียแผลเพื่อทำความสะอาดได้; โดยปริยายหมายถึงส่วนของสิ่งต่าง ๆ มักมีรูปแบน ยาวหรือกลม ที่อยู่ภายใน ก็มี เช่น ลิ้นหีบ ลิ้นลุ้ง ที่อยู่ภายนอก ก็มี เช่น ลิ้นของปี่ ที่เป็นชั้นอยู่ภายในยกถอดออกได้ ก็มี เช่น ลิ้นเชี่ยนหมาก ลิ้นกล่องอาหาร; อุปกรณ์สำหรับปิดเปิดให้สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่นอากาศ นํ้า เป็นต้น หยุดการเคลื่อนที่ผ่าน หรือเคลื่อนที่ผ่านไปได้; การพูด, ถ้อยคำ, เช่น ไม่เชื่อลิ้นเจ้าแล้วนะแก้วตา.
ลิ้นกับฟัน
หมายถึง(สำ) น. การกระทบกระทั่งกันบ้างแต่ไม่รุนแรงของคนที่ใกล้ชิดกัน เช่น ระหว่างสามีกับภรรยาหรือคนที่ทำงานร่วมกัน.
ลิ้นไก่
หมายถึงน. ติ่งบนเพดานอ่อนที่ยื่นลงมาในช่องปาก.