ตัวกรองผลการค้นหา
ประดักประเดิด
หมายถึงว. รี ๆ รอ ๆ, ที่ทำให้รู้สึกลำบากยุ่งยากกายหรือใจ.
สรดัก
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.
ดักแด้
หมายถึงน. ชื่อตัวอ่อนระยะสุดท้ายของแมลงหลายชนิดที่สร้างเปลือกแข็งหุ้มตัวเพื่อที่จะเจริญวัยเปลี่ยนรูปร่างเป็นตัวเต็มวัย ระยะนี้จะเป็นระยะอยู่นิ่งกับที่และไม่กินอาหาร มีรูปร่างต่าง ๆ กัน เช่น รูปไข่ รูปยาวรี, แดกแด้ หรือ แด็กแด้ ก็เรียก.
ดักฟัง
หมายถึงก. ลักฟัง.
ดักษก
หมายถึง[ดักสก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ส. ตกฺษก; ป. ตจฺฉก).
อะดัก
หมายถึง(โบ) ว. ลำบาก, อึดอัด, เร่าร้อนใจ, ดัก ๆ ก็ว่า.
อะดักอะเดี้ย,อะดักอะเดื่อ,อะดักอะแด้
หมายถึงว. อึดอัดเต็มทน, คับใจเต็มทน.
ดัก ๆ
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอย่างทุรนทุราย เช่น ปลาดิ้นดัก ๆ. (โบ; กลอน) ว. ลำบาก, อึดอัด, เร่าร้อนใจ, เช่น มาเดียวพี่ดักดัก ใจจอด แม่แม่. (นิ. นรินทร์), อะดัก ก็ว่า.
ดักคอ
หมายถึงก. พูดสกัดหรือกันไว้ล่วงหน้า.
ดักดน
หมายถึง(กลอน) ว. ลำบาก, ตรากตรำอยู่นาน, เช่น แสนสะดุ้งดักดน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
รีดักชัน
หมายถึง(เคมี) น. ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารได้รับธาตุไฮโดรเจนมารวมตัวด้วย, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารสูญเสียธาตุออกซิเจนไป, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้อะตอมของธาตุได้รับอิเล็กตรอนเพิ่มขึ้น. (อ. reduction).