ตัวกรองผลการค้นหา
มนทาทร
หมายถึง[-ทอน] ว. ไม่เอาใจใส่, ทอดธุระ. (ส.).
ข้าวเม่า
หมายถึงน. ข้าวเปลือกข้าวเหนียวที่ยังไม่แก่จัดเอามาคั่วแล้วตำให้แบน, ข้าวเม่าที่เอามาคั่วให้กรอบ เรียกว่า ข้าวเม่าราง, ข้าวเม่ารางทอดแล้วใส่เครื่องปรุง มีกุ้งแห้งทอด ถั่วลิสงทอด เต้าหู้หั่นทอด เรียกว่า ข้าวเม่าหมี่.
ไข่ดาว
หมายถึงน. ไข่ทอดทั้งลูกโดยไม่ต้องตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากัน.
ฉะฉี่
หมายถึง(กลอน) ว. ฉี่, เสียงดังอย่างเสียงของที่ทอดนํ้ามัน.
ประเพณีนิยม
หมายถึงน. ประเพณีของสังคมที่ถือปฏิบัติสืบทอดกันมา.
งูกินหาง
หมายถึง(สำ) ว. เกี่ยวโยงกันจากหัวถึงหางโดยซัดกันไปเป็นทอด ๆ.
ทองพลุ
หมายถึงน. ขนมแป้งทอดชนิดหนึ่ง ทอดเป็นก้อนกลมแล้วผ่ายัดไส้ภายหลัง, โบราณเรียก ท้องพลุ. (ปาเลกัว).
เขลง
หมายถึง[เขฺลง] ว. ทอดอารมณ์อย่างสบาย (ใช้แก่กริยานอน).
กระดูกงู
หมายถึงน. ตัวไม้หรือเหล็กที่ทอดตลอดลำเรือสำหรับตั้งกง.
รวย
หมายถึงน. ตัวไม้ที่ทอดลงมาบนหัวแปตอนหน้าจั่ว.
ล้มคว่ำคะมำหงาย
หมายถึงก. ล้มกลิ้งหลายทอด เช่น ถูกม้าเตะล้มคว่ำคะมำหงาย.
เจื้อยแจ้ว
หมายถึงว. มีเสียงไพเราะทอดยาวติดต่อเรื่อยไปไม่ขาดระยะ.