ตัวกรองผลการค้นหา
หม้อกระดี่
หมายถึงน. หม้อแกงขนาดใหญ่ปากกว้าง ทำด้วยดิน มีขีดเป็นรอยโดยรอบ.
หม้ออวย
หมายถึงน. หม้อดินหรือหม้อเคลือบที่มีด้ามหรือหูสำหรับจับหรือหิ้ว.
หม้อหยวนโล้
หมายถึงดู หม้อไฟ.
พะเนียง
หมายถึงน. ชื่อหม้อนํ้าชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน.
อวย
หมายถึงน. เรียกหม้อดินหรือหม้อเคลือบที่มีด้ามหรือหูสำหรับจับหรือหิ้วว่า หม้ออวย.
ทุบหม้อข้าว
หมายถึง(สำ) ก. ตัดอาชีพ, ทำลายหนทางทำมาหากิน.
ยาหม้อใหญ่
หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่น่าเบื่อ เช่น วิชาคำนวณเป็นยาหม้อใหญ่.
คนที
หมายถึง[คน-] น. กุณฑี, หม้อนํ้า, หม้อนํ้ามีหู, เต้านํ้า.
ไม้ขัดหม้อ
หมายถึงน. ไม้ทำเป็นชิ้นบาง ๆ ยาวประมาณ ๑ ศอก ใช้สอดขัดที่หูและฝาหม้ออะลูมิเนียมในเวลาเช็ดน้ำข้าว.
กุมภการ
หมายถึงน. ช่างหม้อ. (ป.).
คด
หมายถึงก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ.
มินหม้อ
หมายถึงน. เขม่าดำที่ติดก้นหม้อ, มักพูดเพี้ยนเป็น ดินหม้อ ก็มี.