ตัวกรองผลการค้นหา
ตะเข็บไต่ขอน
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
ตะครุบกบ
หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.
ตะคุ่ม,ตะคุ่ม ๆ
หมายถึงว. ที่เห็นเป็นเงาดำ ๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด.
ตะเครียว,ตะเคียว,ตะเคียว
หมายถึง[-เคฺรียว] น. ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นตาโปร่งมีหูรูด.
ตะเคียนเผือก
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Homalium grandiflorum Benth. var. grandiflorum ในวงศ์ Flacourtiaceae มักขึ้นริมนํ้าและที่ชุ่มชื้น ดอกคล้ายดอกพิกุล, ไก๊ หรือ พิกุลป่า ก็เรียก.
ตะแคง
หมายถึงก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.
ตะเฆ่
หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.
ตะติน
หมายถึง(กลอน) ว. เตาะแตะ, ต้อย ๆ, บอกอาการเดิน เช่น แล่นตะตินยงงท่า. (ม. คำหลวง ชูชก).
ตะนอย
หมายถึงน. ชื่อมดหลายสกุลในวงศ์ Formicidae เช่น สกุล Diacamma, Leptogenys, Lobopelta ทุกชนิดมีอวัยวะสำหรับต่อยปล่อยนํ้าพิษทำให้เจ็บปวดได้ ที่พบทั่วไป คือ ชนิด D. rugosum ซึ่งมีลำตัวยาว ๑-๑.๒ เซนติเมตร สีดำ ทำรังอยู่เป็นฝูงตามกอหญ้า ใต้ก้อนหิน หรือใต้ดินที่ชื้นต่าง ๆ.
ตะนาว
หมายถึงน. ชื่อกระแจะเครื่องหอมชนิดหนึ่ง.
ตะบอย
หมายถึงว. อาการที่ทำอย่างชักช้ารํ่าไร.
ตะบัน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Xylocarpus rumphii (Kostel.) Mabb. ในวงศ์ Meliaceae ขึ้นตามโขดหินชายทะเล.