ผลการค้นหา

หน้าเชิด* *หน้าเชิด *หน้าเชิด*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,057 รายการ

บัง

หมายถึงคำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด บังควร บังคับ หรือเมื่ออยู่หน้าเศษวรรค เช่น บังวาย บังหวน บังอาจ, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ จ วรรค หรือ ต วรรค แปลงเป็น บัน เช่น บันเจิด บันโดย, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ป วรรค เขียนเป็นสระอำ เช่น บำเพ็ญ.
 พจนานุกรมไทย

วทนะ

หมายถึง[วะทะนะ] (แบบ) น. การพูด, คำพูด; ปาก, หน้า. (ป., ส. วทน ว่า ปาก, หน้า).
 พจนานุกรมไทย

เจื่อน

หมายถึงก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจื่อนไป, เจิ่น ก็ว่า; วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น เช่น หน้าเขาเจื่อนไป, เรียกหน้าที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า หน้าเจื่อน.
 พจนานุกรมไทย

เรือชะล่า

หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน หัวเชิดขึ้นเล็กน้อย หัวตัดท้ายตัด มีขนาดยาวมาก.
 พจนานุกรมไทย

หมากกระเตอะ,หมากหน้ากระเตอะ

หมายถึงน. ผลหมากที่มีหน้าจวนแก่.
 พจนานุกรมไทย

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.
 พจนานุกรมไทย

นิ่ว

หมายถึงก. ทำหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น. ว. มีสีหน้าเช่นนั้น ในคำว่า หน้านิ่ว.
 พจนานุกรมไทย

ชะล่า

หมายถึงน. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง ท้องแบน หัวเชิดขึ้นเล็กน้อย หัวตัดท้ายตัด มีขนาดยาวมาก.
 พจนานุกรมไทย

จตุรมุข

หมายถึง(กลอน) น. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
 พจนานุกรมไทย

จัตุรพักตร์

หมายถึงว. จตุรพักตร์, “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
 พจนานุกรมไทย

บูดบึ้ง

หมายถึงว. ทำหน้าบึ้งแสดงอาการไม่พอใจ.
 พจนานุกรมไทย

ยิ้มเหย

หมายถึง[-เหฺย] ก. ยิ้มหน้าเบ้, ฝืนยิ้ม.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด