ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวแตก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวตอก.
ขี้กุ่ง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).
ขื่น
หมายถึงว. รสฝาดเฝื่อนชวนให้คลื่นไส้ ไม่ชวนกิน; (ถิ่น-พายัพ) ฉุน.
ครัว
หมายถึง[คฺรัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ของ, สิ่งของ, เครื่องใช้, เช่น พ่อค้าแม่ค้าขายครัว; ทรัพย์มรดก เช่น ลูกหล้าครัวรอม คือ ลูกคนสุดท้องจะได้รับทรัพย์มรดกมากกว่าผู้อื่น, ขายครัวมายาตัว คือ ขายทรัพย์มรดกเพื่อมารักษาตัว.
ค่าว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กลอนหรือกวีนิพนธ์แบบหนึ่ง มักใช้แต่งรำพันความรักหรือแต่งเป็นเรื่อง เช่น ค่าวเรื่องจำปาสี่ต้น หมายถึง คำกลอนเรื่องจำปาสี่ต้น.
จ๋วงเครือ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).
จำปาลาว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นลั่นทม. (ดู ลั่นทม).
จี้กุ่ง
เจียง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ; อีสาน) น. เดือนแรกของปีนับทางจันทรคติ คือ เดือนอ้าย.
ด้อง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. ผอม.
เตียว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เที่ยว, เดิน, เช่น ธนาก็เต้าเตียวจร. (บุณโณวาท).
เตื้อ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ครั้ง, หน, เทือ เทื่อ หรือ เทื้อ ก็ว่า.