ค้นเจอ 463 รายการ

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

พุ้ย

หมายถึงก. พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่เอาตะเกียบคุ้ยข้าวเข้าปาก.

สังฆภัต

หมายถึงน. ข้าวที่ทายกถวายแก่สงฆ์ มักเรียกว่า ข้าวสงฆ์ โดยปรกติทายกนำอาหารไปถวายแก่สงฆ์ที่วัด และพระทำอปโลกนกรรมแบ่งกัน. (ป.).

กองข้าว

หมายถึงน. พิธีอย่างหนึ่งที่ชาวชนบทห่อข้าวพร้อมด้วยของหวานพากันไปเซ่นผีตามป่าในหน้าแล้ง.

ทารพี

หมายถึง[ทาระ-] (กลอน) น. ทัพพี, ทรพี, เช่น จัดแจงข้าวปลาทารพี. (ขุนช้างขุนแผน).

ม้าน

หมายถึงก. เหี่ยวแห้ง; เผือดเพราะความอาย. น. เรียกข้าวที่ยืนต้นแห้งตายเพราะขาดน้ำเนื่องจากฝนแล้งว่า ข้าวม้าน; เรียกหน้าที่เผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคนว่า หน้าม้าน.

แป้งข้าวสาลี,แป้งสาลี

หมายถึงน. แป้งที่ได้จากการบดเมล็ดข้าวสาลี ใช้ทำขนมปังเป็นต้น, แป้งมี่ หรือ แป้งหมี่ ก็เรียก.

โภชน,โภชน-,โภชนะ

หมายถึง[โพชะนะ-, โพดชะนะ] น. อาหาร; การกิน, การกินข้าว. (ป., ส.).

หักราคา

หมายถึงก. ตัดราคาให้ตํ่าลง เช่น พ่อค้าหักราคาข้าวเพราะมีความชื้นสูงและคุณภาพต่ำ.

แบน

หมายถึงว. มีลักษณะแผ่ราบออกไป เช่น ถูกเหยียบเสียแบน; ไม่ป่อง, ไม่นูน, เช่น เรือท้องแบน, แฟบ เช่น จมูกแบน ยางแบน.

รั้น

หมายถึงก. ร่นเข้าไป, ท้นเข้าไป, เช่น จมูกรั้น. ว. ดื้อดันทุรัง เช่น เด็กคนนี้รั้นจริง.

ข้าวนึ่ง

หมายถึงน. ข้าวที่ได้จากการสีข้าวเปลือกซึ่งผ่านการแช่น้ำและอบด้วยความร้อนแล้ว; (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ข้าวเหนียวนึ่ง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ