ค้นเจอ 279 รายการ

สำเหนียก

หมายถึง[สำเหฺนียก] ก. ฟัง, คอยเอาใจใส่, กำหนดจดจำ, เช่น ผู้ใหญ่สอนอะไรก็ให้สำเหนียกไว้ให้ดี.

เสียกบาล

หมายถึงน. กรรมวิธีเซ่นผีโดยเอาเครื่องเซ่นพร้อมตุ๊กตาดินปั้นเป็นต้นใส่กระบะกาบกล้วยไปทิ้งที่ทางสามแพร่งหรือลอยน้ำ เพื่อมิให้ผีร้ายมานำตัวเด็กที่เจ็บป่วยไป, เรียกตุ๊กตาที่ใช้ในการนี้ว่า ตุ๊กตาเสียกบาล.

เสียกระบวน

หมายถึงก. ไม่เป็นกระบวน เช่น กองทัพถูกตีร่นจนเสียกระบวน, ไม่เป็นไปตามลำดับรูปแบบที่กำหนด เช่น จัดรถบุปผชาติให้เป็นไปตามลำดับ อย่าให้เสียกระบวน.

เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ

หมายถึง(สำ) ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

แสยก

หมายถึง[สะแหฺยก] ก. แยกเขี้ยวแสดงอาการให้เห็นน่ากลัว.

แสยก

หมายถึง[สะแหฺยก] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Pedilanthus tithymaloides Poit. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบหนา ดอกสีแดง ใช้ปลูกทำเป็นขอบสนาม, กะแหยก ก็เรียก.

หงอยก๋อย

หมายถึงว. ซบเซา, จับเจ่า, เซื่องซึม, ง่วงเหงา.

หน่วยกิต

หมายถึง[-กิด] น. ตัวเลขแสดงสิทธิที่นิสิตนักศึกษาและนักเรียนจะพึงได้รับเมื่อได้ศึกษาตรงตามกำหนดเวลาและสอบผ่านวิชานั้น ๆ, เครดิต ก็เรียก.

หยก

หมายถึงน. หินแก้วมีลักษณะแข็งเป็นสีต่าง ๆ ใช้ทำเครื่องประดับและเครื่องใช้เป็นต้น ถือว่าเป็นของมีราคา.

หิรัณยการ

หมายถึง[หิรันยะกาน] น. ช่างทอง. (ส.).

อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก

หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.

อารัณยกะ

หมายถึง[-รันยะกะ] น. ชื่อคัมภีร์ศาสนาพราหมณ์คู่กับคัมภีร์พราหมณะ สำหรับผู้ที่สละทางโลกเข้ามาปฏิบัติธรรมในป่า ลักษณะเนื้อหาไม่แตกต่างกับคัมภีร์พราหมณะมากนัก.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ