ตัวกรองผลการค้นหา
สัมปโยค
หมายถึง[สำปะโยก] น. การประกอบกัน. (ป.; ส. สมฺปฺรโยค).
คะไขว่
หมายถึง[-ไขฺว่] (กลอน) ว. ขวักไขว่, สับสน, โบราณเขียนเป็น คไขว่ ก็มี เช่น ขว้างหอกซรัดคไขว่ ไล่คคลุกบุกบัน. (ตะเลงพ่าย).
ภุชคะ,ภุชงค์,ภุชงคมะ
หมายถึง[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).
จักรพรรดิ
หมายถึงน. พระราชาธิราช, ประมุขของจักรวรรดิ, โบราณเขียนว่า จักรพัตราธิราช ก็มี. (ส. จกฺรวรฺตินฺ; ป. จกฺกวตฺติ).
วิปโยค
หมายถึง[วิบปะโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. (ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).
พสก,พสก-
หมายถึง[พะสก, พะสกกะ-] น. ชาวเมือง, พลเมือง. (ป. วส + ค; ส. วศ + ค ว่า ผู้อยู่ในอำนาจ).
บริภัณฑ์
หมายถึง[บอริพัน] น. ผ้าทาบประกอบริมสบงหรือจีวรด้านกว้าง.
บริษการ
หมายถึง[บอริสะกาน] (แบบ) น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).
คณาจารย์
หมายถึง[คะนาจาน] น. คณะอาจารย์. (ส. คณ + อาจารฺย).
จริม,จริม-
หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).
บริชน
หมายถึง[บอริชน] (แบบ) น. คนผู้แวดล้อม, บริวาร. (ป., ส. ปริชน).
เด็ก
หมายถึงน. คนที่มีอายุยังน้อย; (กฎ) ผู้เยาว์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์; ผู้ซึ่งอายุไม่ครบ ๑๘ ปีบริบูรณ์ และยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส; บุคคลอายุเกิน ๗ ปีบริบูรณ์ แต่ยังไม่เกิน ๑๔ ปีบริบูรณ์; บุคคลที่มีอายุแต่ ๑๕ ปีลงมา; บุคคลผู้มีอายุไม่เกิน ๑๘ ปีบริบูรณ์. ว. ยังเล็ก; อ่อนวัยกว่าในคำว่า เด็กกว่า.