ตัวกรองผลการค้นหา
ตะโบม
หมายถึงก. เล้าโลม, โอบกอด.
ตะไบ
หมายถึงน. เหล็กเครื่องมือใช้ถูไม้หรือโลหะอื่น ๆ ให้เกลี้ยงเกลาเป็นต้น มีหลายชนิด เช่น ตะไบท้องปลิง ตะไบหางหนู. ก. ถูด้วยตะไบ เช่น ตะไบเล็บ.
ตะปบ
หมายถึงก. ตบด้วยอุ้งมือหรืออุ้งเท้าหน้า เช่น เสือตะปบ, ปบ ก็ว่า.
ตะปิ้ง
หมายถึงน. เครื่องปิดของลับของเด็กหญิง ทำด้วยเงิน ทอง หรือนาก เป็นต้น, กระจับปิ้ง จะปิ้ง จับปิ้ง หรือ ตับปิ้ง ก็เรียก.
ตะปุ่มตะป่ำ
หมายถึงว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.
ตะพง
หมายถึง(แบบ) ว. ตะโพง เช่น แล้วตะพงพายรีบกลับไป. (นิ. เมืองเทศ).
ตะพานช้าง
หมายถึงน. สะพานที่ทำแข็งแรงสำหรับให้ช้างข้ามในสมัยโบราณ.
ตะพุ่น
หมายถึงว. สีชนิดหนึ่งคล้ายสีครามจาง เรียกว่า สีตะพุ่น.
ตะเพิง
หมายถึงน. เงื้อมเขาที่งอกงุ้มลงมา.
ตะเพียนน้ำเค็ม
หมายถึงดู โคก ๒.
ตะเภาเดียวกัน
หมายถึง(สำ) น. พวกเดียวกัน, อย่างเดียวกัน.
ตะม่อ
หมายถึง(ปาก) น. ตอม่อ.