ค้นเจอ 835 รายการ

เปิดหัว

หมายถึงน. ชื่อเรือยกพลขึ้นบกซึ่งทางด้านหัวเปิดได้ เรียกว่า เรือเปิดหัว.

ส้วยเสี้ยว

หมายถึงน. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. (ปรัดเล).

ปถวี

หมายถึง[ปะถะหฺวี] น. ท้ายเรือพิธี (เรียกเฉพาะเรือหลวง).

บรรพตราช

หมายถึง(แบบ) น. พญาเขา. (ส. ปรฺวต + ราช).

เรือพระที่นั่งรอง

หมายถึงน. เรือหลวงที่จัดเป็นพระราชพาหนะสำรองไปในกระบวนเสด็จทางชลมารค เช่น เรืออนงคนิกร เรืออัปสรสุรางค์.

บรรพตธาตุ

หมายถึง(แบบ) น. แร่. (ส. ปรฺวต + ธาตุ).

โป๊ะจ้าย

หมายถึงน. เรือลำเลียงหรือบรรทุกของชนิดหนึ่ง เป็นเรือขนาดใหญ่ ต่ออย่างแบบตะวันตก แต่มีเสาเพลาใบเป็นอย่างสำเภา, เรือโป๊ะ ก็เรียก.

บรรพตศิขร

หมายถึง(แบบ) น. ยอดเขา. (ส. ปรฺวต + ศิขร).

ดารณี

หมายถึง[-ระนี] น. เรือ. (ส. ตารณี).

ต้นเรือ

หมายถึงน. รองผู้บังคับการเรือ.

แนวเรือ

หมายถึงน. รอยต่อของกระดานเรือที่เห็นเป็นทางยาวไป.

สะเภา

หมายถึงน. เรือสำเภา, ตะเภา ก็เรียก.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ