ตัวกรองผลการค้นหา
ประกาศนียบัตร
หมายถึง[ปฺระกาสะนียะบัด, ปฺระกาดสะนียะบัด] น. เอกสารแสดงคุณวุฒิ ตามปรกติตํ่ากว่าระดับอุดมศึกษา.
ประกำ
หมายถึงก. รัด, ตรึงให้แน่น, เช่น ประกำตรึงด้วยเพชรแน่นหนา. (ม. ร่ายยาว กุมาร).
ประคนธรรพ,ประคนธรรพ์
หมายถึง[ปฺระคนทับ, ปฺระคนทัน] ดู ประโคนธรรพ, ประโคนธรรพ์.
ประเคราะห์
หมายถึง(แบบ) น. ความเพียรที่แก่กล้า; การยกย่อง, การเชิดชู, ตรงข้ามกับ นิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การกำราบ, การลงโทษ, การข่มขี่. ก. ยกย่อง, ประคับประคอง. (ส. ปฺรคฺรห; ป. ปคฺคห).
ประจ๋อประแจ๋
หมายถึงว. กะหนอกะแหน, ฉอเลาะ, อาการที่พูดเอาอกเอาใจหรือประจบประแจง.
ประจาค
หมายถึงก. สละ, ให้. (ป. ปริจฺจาค; ส. ปฺรตฺยาค).
ประจำการ
หมายถึงว. อยู่ในตำแหน่งหน้าที่ประจำ, ยังอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่, เช่น ทหารประจำการ.
ประจำซอง
หมายถึงก. เข้าประจำรักษาหน้าที่เมื่อมีเหตุฉุกเฉิน.
ประจำเดือน
หมายถึงน. ระดู.
ประจุ
หมายถึงก. บรรจุ, ใส่; ใส่เข้าที่ให้แน่น เช่น ประจุดินปืน; เข้าประจำที่, เข้าประจำตำแหน่ง. น. เรียกยาที่ขับพิษถ่ายพิษว่า ยาประจุ.
ประจุไฟฟ้า
หมายถึงน. อนุภาคที่แสดงอำนาจไฟฟ้าซึ่งได้แก่ โปรตอน และอิเล็กตรอน วัตถุใดที่มีจำนวนโปรตอนมากกว่าจำนวนอิเล็กตรอน ก็กำหนดว่าวัตถุนั้นมีประจุไฟฟ้าบวก แต่ถ้ามีจำนวนอิเล็กตรอนมากกว่าจำนวนโปรตอน ก็กำหนดว่าวัตถุนั้นมีประจุไฟฟ้าลบ.
ประเจิด
หมายถึงก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.