ตัวกรองผลการค้นหา
ปสุต
หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
ปัณรสมสุรทิน
หมายถึงน. วันที่ ๑๕.
เปลื้องเครื่องสุกำศพ
หมายถึงก. เปลื้องผ้าขาวที่ห่อศพออกแล้วนำผ้าขาวนั้นและสิ่งปฏิกูลภายในโกศ เช่น กระดาษฟางไปเผาพร้อมบุพโพ แล้วเอาผ้าขาวอีกผืนหนึ่งห่อศพให้ใหม่.
ผรสุ
หมายถึง[ผะระสุ] น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).
พสุนธรา
หมายถึง[พะสุนทะ-] น. แผ่นดิน. (ป. วสุนฺธรา; ส. ).
พสุสงกรานต์
หมายถึง(ดารา) น. พระอาทิตย์โคจรมาถึงจุดใกล้สุดกับโลกในราววันที่ ๔ มกราคม เรียกว่า พสุสงกรานต์เหนือ (perihelion) กับโคจรไปถึงจุดไกลสุดจากโลกในราววันที่ ๓ กรกฎาคม เรียกว่า พสุสงกรานต์ใต้ (aphelion).
พิษสุนัขบ้า
หมายถึงน. โรคติดเชื้อไวรัสของระบบประสาท ติดต่อจากนํ้าลายของสุนัขหรือแมวที่เป็นโรคนี้ ผู้ป่วยมีอาการเนื่องจากสมองอักเสบ มีไข้ เอะอะ ซึม กลืนอาหารลำบากโดยเฉพาะนํ้า ถึงตายเกือบทุกรายในระยะเวลาประมาณ ๑ สัปดาห์, โรคกลัวนํ้า ก็เรียก.
ไฟสุมขอน
หมายถึงน. ไฟที่คุกรุ่นอยู่ในขอนไม้ขนาดใหญ่ ดับยาก, โดยปริยายหมายถึงอารมณ์รัก โกรธ หรือแค้นเป็นต้นที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ.
มโนสุจริต
หมายถึง[มะโนสุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบทางใจ มี ๓ อย่าง ได้แก่ ความไม่โลภอยากได้ของของผู้อื่น ๑ ความไม่พยาบาท ๑ ความเห็นถูกตามทำนองคลองธรรม ๑.
ไม่เป็นสุข
หมายถึงว. ไม่มีความสุข.
เลี้ยงเสียข้าวสุก
หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.
โลกียสุข
หมายถึงน. ความสุขทางโลก, ความสุขทางกามารมณ์, เช่น การดูมหรสพเป็นโลกียสุขอย่างหนึ่ง.