ตัวกรองผลการค้นหา
เทพ
หมายถึงน. สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ตํ่ากว่าชั้นธรรม เรียกว่า ชั้นเทพ เช่น พระเทพโมลี.
บฤงคพ
หมายถึง[บฺริงคบ] (โบ; กลอน) น. ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า. (ป., ส. ปุงฺคว).
ประดิรพ
หมายถึง[ปฺระดิรบ] ก. ประติรพ.
ปราภพ
หมายถึง[ปะราพบ] น. ความฉิบหาย. (ป. ปราภว).
ปลงศพ
หมายถึงก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป.
ปุนภพ
หมายถึง[ปุนะพบ] น. ภพใหม่, การเกิดใหม่. (ป. ปุนพฺภว); สมัยเกิดใหม่ ได้แก่ตอนเริ่มต้นยุคปัจจุบันหลังยุคกลาง.
พ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
แพ
หมายถึงน. ไม้ไผ่หรือซุงเป็นต้นที่ผูกมัดเรียงติดกันมาก ๆ สำหรับใช้เป็นพาหนะทางนํ้า หรือล่องมาขาย เช่น แพไม้ไผ่ แพซุง แพหยวกกล้วย, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ติดเนื่องกันเป็นตับอย่างแพ เช่น ธูปแพเทียนแพ สวะลอยเป็นแพ; เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในนํ้าหรือเรือนเช่นนั้นที่ยกเอามาปลูกบนบกว่า เรือนแพ; ลักษณนามเรียกของที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ธูป ๓ แพ ข้าวเม่าทอด ๒ แพ.
โพสพ
หมายถึง[โพสบ] น. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, ใช้ว่า ไพสพ ก็มี.
ไพสพ
หมายถึงน. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, โพสพ ก็ใช้; วัวที่ใช้ในพิธีแรกนา.
มโนภาพ
หมายถึงน. ความคิดเห็นเป็นภาพขึ้นในใจ.
มานพ
หมายถึง[-นบ] น. คน. (ป.). (มาจากศัพท์ มนุ).