ตัวกรองผลการค้นหา
พร่อง
หมายถึง[พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.
รถบุปผชาติ
หมายถึงน. รถที่ใช้ดอกไม้สดประดับให้เป็นรูปต่าง ๆ.
เกือกม้า
หมายถึงน. เหล็กรูปโค้งสำหรับรองกีบม้า.
ข้าวบิณฑ์
หมายถึงน. ข้าวตอกปั้นเป็นรูปทรงคล้ายดอกบัวตูม.
เทริด
หมายถึง[เซิด] น. เครื่องประดับศีรษะ รูปมงกุฎอย่างเตี้ย มีกรอบหน้า.
เทียว
หมายถึงน. ชื่อธงที่มีรูปลักษณะคล้ายกระบอก, ทิว ก็ว่า.
พานกลีบบัว
หมายถึงน. พานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบ.
เลาความ
หมายถึงน. รูปความหรือราวความแต่ย่อ ๆ พอเป็นเค้าเรื่อง.
อาณัติสัญญาณ
หมายถึงน. เครื่องหมายตามที่กำหนดรู้กันโดยอาศัยรูปหรือเสียงเป็นต้น.
สะลาบ
หมายถึงน. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.
เสียกำลังใจ
หมายถึงก. ทำให้กำลังใจตกหรือลดลง, รู้สึกท้อใจ, เช่น นักมวยชกแพ้เพราะเสียกำลังใจ.
กลึง
หมายถึง[กฺลึง] ก. ทำให้กลมหรือให้เป็นรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องหมุน.