ตัวกรองผลการค้นหา
โขลง
หมายถึง[โขฺลง] ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขง ก็ว่า.
ไขกระดูก
หมายถึงน. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.
เงินมุ่น
หมายถึงน. เงินแท่งชนิดหนึ่ง ถือว่าเป็นเงินเนื้อดี.
บ้องตัน
หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
เรียกขวัญ
หมายถึงก. เชิญขวัญให้มาอยู่กับเนื้อกับตัวโดยมีหมอขวัญทำพิธี.
สินี
หมายถึงน. นางผู้มีผิวเนื้อขาวงาม. (ส.).
กาศิกพัสตร์
หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).
เน่า
หมายถึงว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.
บวม
หมายถึงก. อาการที่เนื้ออูมหรือนูนขึ้นเพราะอักเสบหรือฟกชํ้าเป็นต้น.
ผอม
หมายถึงว. ร่างกายมีเนื้อน้อย, ซูบ, ตรงข้ามกับ อ้วน.
มางสะ
หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ส. มำส; ป. มํส).
บาดแผล
หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.