ตัวกรองผลการค้นหา
บรรเลง
หมายถึง[บัน-] ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.
บังเพลิง
หมายถึงน. เครื่องส่องแสงไฟที่มีกำบังไม่ให้เห็นผู้ส่อง.
วิภูษา
หมายถึงน. เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสา).
กระฉิ่ง
หมายถึงน. เครื่องเข้ากระบวนแห่ของหลวงชนิดหนึ่ง. (ดู กรรชิง).
กลึง
หมายถึง[กฺลึง] ก. ทำให้กลมหรือให้เป็นรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องหมุน.
เข็มขัด
หมายถึงน. เครื่องคาดเอวชนิดหนึ่ง, สายรัดเอว.
จองคช
หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.
แจ่ว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องจิ้มชนิดหนึ่ง ทำด้วยนํ้าปลาร้าหรือน้ำปลาใส่พริกป่น.
เชียง
หมายถึงน. เรียกเครื่องหอมชนิดหนึ่งว่า ชะมดเชียง. (ดู ชะมดเชียง).
ทศเบญจกูล
หมายถึงน. เครื่องเผ็ดร้อน ๑๐ อย่างตามตำราแพทย์แผนโบราณ.
รถตุ๊ก ๆ
หมายถึง(ปาก) น. รถสามล้อเครื่องรับจ้างบรรทุกผู้โดยสาร.
ร้านชำ
หมายถึงน. ร้านขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นเครื่องอาหารเป็นต้น.