ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิรูป,ปฏิรูป-
หมายถึง[-รูบ, -รูปะ-] ว. สมควร, เหมาะสม, เช่น ปฏิรูปเทส คือ ถิ่นที่สมควร หรือ ถิ่นที่เหมาะสม; เทียม, ไม่แท้, เช่น มิตรปฏิรูป. ก. ปรับปรุงให้สมควร เช่น ปฏิรูปบ้านเมือง. (ป.).
เลป,เลป-,เลปน์
หมายถึง[เลปะ-, เลบ] น. การไล้, การทา, เครื่องลูบไล้ เช่น เฉวียงสายพรรณรายสูตรวิภุสนพัตรมาลัยเลปน์กามา ตระศัก. (เสือโค). (ป., ส.).
วัปป,วัปป-,วัปปะ
หมายถึง[วับปะ-] น. การหว่านพืช เช่น พิธีวัปปมงคล; ฝั่งน้ำ. (ป. วป ว่า ผู้หว่านพืช; ส. วปฺร ว่า ฝั่งน้ำ ทุ่งที่หว่านพืชไว้ ทุ่ง).
สูป,สูป-,สูปะ
หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).
อัป,อัป-
หมายถึง[อับปะ-] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ไร้, ไปจาก, ปราศจาก, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ, ใช้ อป ก็ได้. (ป., ส. อป).
กัมป,กัมป-,กัมปน,กัมปน-
หมายถึง[กำปะ-, กำปะนะ-] น. การหวั่นไหว, แผ่นดินไหว. (ป., ส.).
ทีป,ทีปะ
หมายถึง[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).
ธูป,ธูป-
หมายถึง[ทูบ, ทูปะ-] น. เครื่องหอมชนิดหนึ่งมีแกนทำด้วยก้านไม้ไผ่เล็ก ๆ เป็นต้นย้อมสีแดง พอกด้วยผงไม้หอม, มักใช้จุดคู่กับเทียน, ลักษณนามว่า ดอก. (ป., ส.).
ปริกัลป,ปริกัลป-
หมายถึง[ปะริกันละปะ-] น. ความตรึก, ความดำริ, ความกำหนดในใจ. (ส. ปริกลฺป; ป. ปริกปฺป).
พระรูป,พระรูปชี
หมายถึงน. เจ้านายที่เสด็จบวชเป็นชี.
พินทุกัป,พินทุกัปปะ
หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).
อป,อป-
หมายถึง[อะปะ-] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. (ป., ส.).