ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ควักปูน
หมายถึงน. ไม้หรือโลหะที่ทำรูปร่างคล้ายพายแต่เล็กมาก สำหรับควักปูนในเต้ามาป้ายพลู.
ไม้แม่กำพอง
หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.
ไม้นอกกอ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤตินอกแบบแผนของวงศ์ตระกูล (มักใช้ในทางไม่ดี).
ไม้สีฟัน
หมายถึงน. ไม้ที่ทุบปลายแล้วใช้สีฟันแทนแปรงสีฟัน โดยมากจะเป็นกิ่งข่อยหรือกิ่งไม้สีฟันคนทา.
ไม้หกเหียน
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.
กุก ๆ กัก ๆ
หมายถึงว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
ไม้ค้ำโพธิ์
หมายถึงน. ไม้สำหรับค้ำกิ่งโพธิ์ ทำด้วยไม้จริงหรือไม้ไผ่ ปลายมีง่าม นิยมหุ้มผ้าแดงและผ้าขาว.
ไม้สักกะเท้า
หมายถึงน. ไม้เท้า.
ไม้เอนชาย
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.
เลื่อยชักไม้
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ มีขนาดใหญ่ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นหรือแถบยาวติดกับปลายขาคันเลื่อยทั้งคู่ มีไม้ยาวที่เรียกว่า อกเลื่อย ยันอยู่ตรงกลาง ปลายขาคันเลื่อยด้านตรงข้ามมีเชือกคล้องรั้งและบิดเพื่อขึงใบเลื่อยให้ตึง ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน.
โพละ
หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.
ภิงคาร
หมายถึงน. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ป.; ส. ภฺฤงฺคาร).