ตัวกรองผลการค้นหา
ระเห็จ
หมายถึงก. ไปอยู่ในที่ที่ไม่สมควร เช่น ระเห็จขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.
นั่งโป่ง
หมายถึงก. นั่งบนห้างที่ผูกขึ้นบนต้นไม้คอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่ง.
ข่มท้อง
หมายถึงก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ทิ้งไพ่
หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.
เอื้อม
หมายถึงก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ; โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง.
วัก
หมายถึงก. เอาอุ้งมือตักน้ำหรือของเหลวขึ้นมาค่อนข้างเร็ว เช่น ใช้มือวักน้ำกิน เอามือวักน้ำโคลนสาด, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วักควัน.
มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.
เห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานก้น
หมายถึง(สำ) ก. ทำเลียนแบบคนใหญ่คนโตหรือคนมั่งมีทั้ง ๆ ที่ตนไม่มีกำลังทรัพย์หรือความสามารถพอ, มีความหมายอย่างเดียวกับ เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง.
มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ
ชี้นกบนปลายไม้
หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
หมายถึง(สำ) ก. ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสำเร็จประสงค์แล้ว.
แบมือ
หมายถึงก. หงายมือเหยียดนิ้วทั้ง ๕ ออก; ไม่เอาธุระ.