ตัวกรองผลการค้นหา
บาต
หมายถึงก. ตก, ตกไป, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ แสงสว่างที่ตกลงมาจากอากาศ. (ป. ปาต).
ตกที่นั่ง
หมายถึงก. ตกอยู่ในฐานะ, ตกอยู่ในภาวะ, เช่น ตกที่นั่งลำบาก ตกที่นั่งเสียเงิน.
สวรรคาลัย
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่เจ้านายชั้นสูง), (กลอน) ตาย.
ออกสิบสองภาษา
หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทโดยนำเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ มารวมกันเข้าเป็นชุด มี ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกสิบสองภาษา.
พัตติงสะ
หมายถึงว. สามสิบสอง. (ป.).
กัณฐัศ,กัณฐัศว์
หมายถึง[กันถัด] น. ชื่อม้าตระกูลหนึ่ง, ในบทกลอนใช้เรียกม้าทั่วไป.
ลับหน้า
หมายถึง(โบ) ก. ล่วงลับไปแล้ว, ตายแล้ว.
มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก
หมายถึง(สำ) ก. พูดจาตลบตะแลงพลิกแพลงไปมาจนจับคำพูดไม่ทัน. น. คนกลับกลอก.
ถอนสมอ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ตัดมาจากตับเพลงฝรั่งถอนสมอ. (บัญชีเพลง).
ถึงชีพิตักษัย
หมายถึงก. ตาย (ใช้เฉพาะหม่อมเจ้า).
สิ้นชีพ
หมายถึงก. ตาย เช่น เขาสิ้นชีพในสงคราม.
หน้าพาทย์แผลง
หมายถึง[-แผฺลง] น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ที่บอกแผลงไปจากชื่อเดิม ทำให้ผู้บรรเลงปี่พาทย์ต้องใช้ความคิดว่าจะบรรเลงเพลงใด เช่น เพลงนางพญาดำเนิน หมายถึง เพลงช้า เพลงแม่ลูกอ่อนไปตลาด หมายถึง เพลงเร็ว เพลงไม่ได้ไม่เสีย หมายถึง เพลงเสมอ.