ตัวกรองผลการค้นหา
พรรษ,พรรษ-
หมายถึง[พัด, พันสะ-] น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
พฤกษ,พฤกษ-,พฤกษ์,พฤกษ์
หมายถึง[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
มรรษ,มรรษะ
หมายถึง[มัด, มัดสะ] น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. (ส. มรฺษ).
โมกษ,โมกษ-,โมกษะ
หมายถึง[โมกสะ-] น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ส.; ป. โมกฺข).
ราชมาษ,ราชมาส
หมายถึง[ราดชะมาด] น. ชื่อถั่วชนิด Phaseolus lunatus L. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อไม่แตกแขนง, มาส ก็เรียก.
ทักษ,ทักษ-
หมายถึง[-สะ-] (แบบ) ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง. (ส.).
ประจักษ,ประจักษ-,ประจักษ์
หมายถึงว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตา ประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).
ปริภาษ,ปริภาษณ์
หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).
พิษ,พิษ-
หมายถึง[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).
ภักษ,ภักษ-,ภักษ์
หมายถึง[พักสะ-, พัก] น. เหยื่อ, อาหาร. ก. กิน. (ส. ภกฺษ; ป. ภกฺข).
อนุรักษ,อนุรักษ-,อนุรักษ์
หมายถึง[อะนุรักสะ-, อะนุรัก] ก. รักษาให้คงเดิม. (ส.).
อามิษ,อามิส,อามิส-
หมายถึง[อามิด, อามิดสะ-] น. สิ่งของวัตถุเครื่องล่อใจมีเงินเป็นต้น, เช่น อย่าเห็นแก่อามิสสินจ้าง. (ส. อามิษ; ป. อามิส).