ตัวกรองผลการค้นหา
สะพัก
หมายถึงน. ผ้าห่มเฉียงบ่า ราชาศัพท์ใช้ว่า ผ้าทรงสะพัก. ก. ห่มผ้า, ห่มคลุม, เช่น สะพักพระถันปทุเมศ. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
วากจิรพัสตร์
หมายถึงน. ผ้าที่ทำด้วยเปลือกไม้, ผ้าป่าน. (ป. วากจิร ว่า ที่ทำด้วยเปลือกไม้ + ส. วสฺตฺร ว่า ผ้า).
กาสาว,กาสาว-,กาสาวะ
หมายถึง[กาสาวะ-] น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).
กำมะหริด
หมายถึง[-หฺริด] น. ผ้าที่ทอด้วยขนสัตว์แกมไหม.
เกาไศย
หมายถึง[-ไส] (แบบ) น. ผ้าไหม. (ส. เกาเศยฺย; ป. โกเสยฺย).
ผ้าอ้อม
หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.
ฟอกผ้า
หมายถึงก. เอาสบู่เป็นต้นถูผ้าเพื่อให้สะอาด.
ม่านบังตา
หมายถึงน. เครื่องบังหน้าต่างในระดับตา มักทำด้วยผ้า.
เจียระบาด
หมายถึงน. ผ้าคาดเอวชนิดหนึ่ง มีชายห้อยลงที่หน้าขา.
ตาโก้ง
หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอเป็นตาโต ๆ.
เปียกชื้น
หมายถึงก. เปียกพอหมาด ๆ เช่น ผ้าเปียกชื้น.
วาลกัมพล
หมายถึง[วาละ-] น. ผ้าห่มทำด้วยขนสัตว์. (ป.).