ตัวกรองผลการค้นหา
อประไมย,อัประไมย
หมายถึง[อะปฺระไม, อับปฺระไม] ว. นับไม่ได้, ไม่จำกัด, มากมาย. (ส. อปฺรเมย; ป. อปฺปเมยฺย).
เอกรรถประโยค
หมายถึง[เอกัดถะ-] น. ประโยคที่มีเนื้อความเดียว มีบทกริยาสำคัญเพียงบทเดียว.
กำแพงมีหูประตูมีตา
หมายถึง(สำ) น. การที่จะพูดหรือทำอะไร ให้ระมัดระวัง แม้จะเป็นความลับเพียงไรก็อาจมีคนล่วงรู้ได้.
กระทำโดยประมาท
หมายถึง(กฎ) ก. กระทำความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่.
กุญแจประจำหลัก
หมายถึงน. กุญแจเสียง.
ขลุมประเจียด
หมายถึง[ขฺลุม-] น. ชื่อช้างตระกูลหนึ่ง ในอัคนีพงศ์ ประเภทศุภลักษณ์.
ค้าประเวณี
หมายถึงก. กระทำการใด ๆ เพื่อสำเร็จความใคร่ในทางกามารมณ์ของผู้อื่นอันเป็นการสำส่อนเพื่อสินจ้างหรือประโยชน์อื่นใด.
จารีตประเพณี
หมายถึงน. ประเพณีที่นิยมและประพฤติกันสืบมา ถ้าฝ่าฝืนถือว่าเป็นผิดเป็นชั่ว.
ดวงเดือนประดับดาว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.
ตรีประดับ
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
ตายประชดป่าช้า
หมายถึง(สำ) ก. แกล้งทำหรือพูดแดกดันประชดอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายเสียหายจากการทำหรือพูดนั้น.
เต็มประดา
หมายถึงว. เต็มทน, เต็มที, เช่น โกรธเต็มประดา เกลียดเต็มประดา.