ตัวกรองผลการค้นหา
พรั่งพรู
หมายถึงว. เข้าหรือออกพร้อม ๆ กันอย่างเนืองแน่น เช่น คนพรั่งพรูกันเข้ามา คำพูดพรั่งพรูออกจากปาก.
พรับ
หมายถึง[พฺรับ] (กลอน) ก. พริบ, ขยิบ, (ใช้แก่ตา).
พราวตา
หมายถึงว. อาการที่ทำให้เห็นพร่าไปหมด.
พราหมณะ
หมายถึง[พฺรามมะนะ] น. ชื่อคัมภีร์ศาสนาประเภทหนึ่งในยุคพระเวทของอินเดียโบราณ มีหลายคัมภีร์ด้วยกัน ส่วนใหญ่แต่งร้อยแก้ว ว่าด้วยการประกอบพิธีกรรม มีเรื่องราวของเทพต่าง ๆ ประกอบ. (ส. พฺราหฺมณ).
พราหมณี
หมายถึง[พฺรามมะนี] น. นางพราหมณ์. (ป., ส.).
พราหมี
หมายถึง[พฺรามมี] น. ชื่อหนึ่งของพระสรัสวดี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์โรหิณี มี ๗ ดวง, ดาวคางหมู หรือ ดาวปลาตะเพียน ก็เรียก.
พรำ,พรำ ๆ
หมายถึง[พฺรำ] ก. ตกน้อย ๆ เรื่อยไป (ใช้แก่ฝน) ในคำว่า ฝนพรำ. ว. อาการที่ฝนตกน้อย ๆ เรื่อยไป ใช้ว่า ฝนตกพรำ ฝนตกพรำ ๆ.
พริก
หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อนกชนิด Metopidius indicus ในวงศ์ Jacanidae ตัวสีนํ้าตาลเป็นมันวาว หางตาขาว ปากเหลือง นิ้วตีนยาวมากสำหรับใช้เดินบนพืชนํ้า บินไม่เก่ง กินพืชนํ้าและแมลง.
หมายถึง[พฺริก] น. ชื่องูพิษขนาดเล็กในสกุล Maticora วงศ์ Elapidae ตัวขนาดดินสอดำแต่ยาวมาก สีสวย ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ พริกท้องแดง (M. bivirgata) และ พริกสีนํ้าตาล (M. intestinalis).
พริกแกว
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).
พริกดอง
หมายถึงน. พริกหั่นหรือตำละเอียดแช่ในนํ้าส้มใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหาร, พริกนํ้าส้ม ก็เรียก.
พริกเทศ
หมายถึงน. พริกแห้งเม็ดยาวมาจากต่างประเทศ.