ตัวกรองผลการค้นหา
บาดทะพิษ
หมายถึงน. แผลที่ตัวเชื้อโรค Streptococciเข้าไป ทำให้เลือดเป็นพิษ.
ช้างเนียม
หมายถึง(กฎ) น. ช้างที่มีลักษณะ ๓ ประการ คือ พื้นหนังดำ งามีลักษณะดังรูปปลีกล้วย และเล็บดำ.
ตกใน
หมายถึงก. อาการที่เลือดไม่ไหลออกข้างนอก ตกลงภายในเมื่อถูกแทงหรือฟันเป็นต้น เรียกว่า เลือดตกใน; โดยปริยายใช้เรียกอาการที่ต้องกลํ้ากลืนความทุกข์ไว้ ไม่แสดงออกมาว่า นํ้าตาตกใน.
ขี้เป็ด
หมายถึงน. ชื่อทรายหรือดินร่วนสีดำคล้ายขี้เป็ด.
ลงแดง
หมายถึงก. ท้องเดินและถ่ายเป็นเลือดออกมามาก (มักใช้แก่คนอดฝิ่น).
ขี้แมลงวัน
หมายถึงน. จุดดำเล็ก ๆ ที่ขึ้นตามร่างกาย, ราชาศัพท์ว่า พระปิลกะ.
ดำนา
หมายถึงก. ปลูกต้นข้าวลงในนา. (ข. ดำ ว่า ปลูก).
ดียา,ดีหิน
หมายถึงน. เส้นดำของหินลายหรือหินอื่น ๆ.
ทะมึน
หมายถึงว. มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่น่าเกรงขาม, ตระมื่น ก็ว่า.
พลั่ก
หมายถึง[พฺลั่ก] ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก; เสียงดังเช่นนั้น.
กษัยน้ำ
หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง หรือ เสมหะเป็นพิษ ถ้ารวมทั้ง ๓ ประการ เรียกว่า กษัยเลือด.
ข้าวเหนียวดำ
หมายถึงน. ชื่อข้าวเหนียวพันธุ์หนึ่งเมล็ดสีดำ ๆ.