ตัวกรองผลการค้นหา
ถูป,ถูป-
หมายถึง[ถูปะ-] (แบบ) น. เจดีย์ซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชา มีกระดูกของบุคคลที่นับถือเป็นต้น. (ป.).
เวสวัณ
หมายถึง[เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่งประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. (ป. เวสฺสวณ; ส. ไวศฺรวณ).
ปริกัลป,ปริกัลป-
หมายถึง[ปะริกันละปะ-] น. ความตรึก, ความดำริ, ความกำหนดในใจ. (ส. ปริกลฺป; ป. ปริกปฺป).
ปรม,ปรม-
หมายถึง[ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). (ป.).
ศรมณะ
หมายถึง[สะระมะ-] น. ผู้ปฏิบัติบำเพ็ญพรต, พระสงฆ์. (ส.; ป. สมณ).
สโมสร
หมายถึง[สะโมสอน] น. ที่สำหรับร่วมประชุมคบหากัน เช่น สโมสรข้าราชการ สโมสรทหารบก. ก. ร่วมชุมนุมกัน เช่น ไปร่วมสโมสร. (ป. สโมสรณ; ส. สมวสรณ).
ษัณ
หมายถึงว. หก. (ใช้ในคำสมาส เมื่อนำหน้าตัว ณ ม ย). (ส.; ป. ฉ).
สุริยมณฑล
หมายถึงน. ดวงหรือวงตะวัน, สูรยพิมพ์ หรือ สูรยมณฑล ก็ว่า. (ป.; ส. สูรยมณฺฑล).
อาเทสนาปาฏิหาริย์
หมายถึงน. การดักใจเป็นอัศจรรย์ หมายถึง การดักใจทายใจคนได้อย่างน่าอัศจรรย์, เป็นปาฏิหาริย์อย่าง ๑ ในปาฏิหาริย์ ๓ ได้แก่ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์.
อาศิรพิษ,อาศิรวิษ,อาศีรพิษ,อาศีรวิษ
หมายถึงน. “ผู้มีพิษในเขี้ยว” คือ งู, อสรพิษ. (ส. อาศีรวิษ, อาศีวิษ; ป. อาสีวิส).
ญาณศาสตร์
หมายถึง[ยานะสาด, ยานนะสาด] น. ตำราพยากรณ์. (ป. าณ + ส. ศาสฺตฺร).
วิจักขณ์,วิจักษณ์
หมายถึงว. ที่รู้แจ้ง, ที่เห็นแจ้ง, ฉลาด, มีสติปัญญา, เชี่ยวชาญ, ชำนาญ. (ป. วิจกฺขณ; ส. วิจกฺษณ).