ตัวกรองผลการค้นหา
อุษณกร
หมายถึง[-กอน] น. “ผู้กระทำความร้อน” หมายถึง พระอาทิตย์.
กระหาย
หมายถึงก. รู้สึกคอแห้งด้วยอยากดื่มน้ำเพราะมีอาการร้อนในเป็นต้น; อยากเป็นกำลัง.
วิศัลย์
หมายถึงว. ปราศจากความเสียดแทง, ไม่ทุกข์ร้อน. (ส.; ป. วิสลฺล).
งอก่อ,งอก่องอขิง
หมายถึงว. อาการที่ตัวงอหรือทำตัวงอ เพราะร้อนหรือหนาวมากเป็นต้น.
ตีตนก่อนไข้
หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
เป่าผม
หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.
อ้าว
หมายถึงว. ร้อนระงม, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ อบ เป็น อบอ้าว.
อุณห,อุณห-,อุณหะ
หมายถึง[อุนหะ-] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).
อุณหาการ
หมายถึงน. อาการร้อน, อาการเร่าร้อน. (ป. อุณฺหาการ; ส. อุษฺณาการ).
ตีตนตายก่อนไข้
กระติก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่นํ้าติดตัวในเวลาเดินทาง เช่น กระติกของทหารหรือลูกเสือ, ภาชนะสำหรับใส่น้ำเพื่อเก็บความร้อนหรือรักษาความเย็นเป็นต้น, ถ้าใช้ใส่น้ำร้อน เรียกว่า กระติกน้ำร้อน, ถ้าใช้ใส่น้ำแข็ง เรียกว่า กระติกน้ำแข็ง.
การนำ
หมายถึง(ไฟฟ้า) น. การเคลื่อนที่ของกระแสไฟฟ้าผ่านตัวนำหรือฉนวน; (ความร้อน) การส่งถ่ายพลังงานความร้อนผ่านเทหวัตถุโดยวิธีการซึ่งโมเลกุลของเทหวัตถุนั้นกระทบกระแทกกันเนื่องจากโมเลกุลสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วมาก.