ค้นเจอ 746 รายการ

จักจั่น

หมายถึง[จักกะ-] ดู จั่น ๓.

สามานย,สามานย-

หมายถึง[สามานนะยะ-, สามานยะ-] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).

ประสาธน์

หมายถึง[ปฺระสาด] (แบบ) ก. ทำให้สำเร็จ. น. เครื่องประดับ. (ส. ปฺรสาธน; ป. ปสาธน).

กบในกะลาครอบ

หมายถึง(สำ) น. ผู้มีความรู้และประสบการณ์น้อยแต่สำคัญตนว่ามีความรู้มาก.

หนักกะลาหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะทำอย่างนี้ แล้วมันหนักกะลาหัวใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

กฐินทาน

หมายถึง[กะถินนะทาน] น. การทอดกฐิน.

กิโลมกะ

หมายถึง[-มะกะ] น. พังผืด. (ป.).

อเนกวิธ

หมายถึง[อะเหฺนกกะวิด] ว. หลายอย่าง, ต่าง ๆ.

กะง้องกะแง้ง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.

กะเตง ๆ

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.

เอกบุคคล,เอกบุรุษ

หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.

ปรางค์ปรา

หมายถึง[ปฺรางปฺรา] (กลอน) ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ