ตัวกรองผลการค้นหา
กระจองงอง,กระจองงอง ๆ
หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.
กังกะ
หมายถึง(แบบ) น. เหยี่ยว เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกา บินมาวว่อนร่อน ก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).
หวีด
หมายถึงน. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังเช่นนั้น เรียกว่า นกหวีด. ว. มีเสียงร้องดังเช่นนั้น โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง.
อุลปนะ
หมายถึง[อุนละปะ-] น. การกล่าวอ้าง, การเรียกร้อง. (ป. อุลฺลปน).
ผ่อง
หมายถึงก. ออกเสียงร้องว่า “ผ่อง” เมื่อเปิดไพ่ขึ้นมาเข้าตอง เป็นคำใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือจีน.
ลูกหม่อ
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกกะแอ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.
อายุความ
หมายถึง(กฎ) น. ระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดให้ใช้สิทธิเรียกร้อง บังคับฟ้อง หรือร้องทุกข์.
เสียงตก
หมายถึงน. ความสามารถในการร้องเพลงต่ำกว่าระดับเดิม เพราะร้องมากไปหรืออายุมากขึ้นเป็นต้น เช่น นักร้องคนนี้เคยเสียงดี แต่เวลานี้เสียงตกไปมาก เพราะอายุมากขึ้น; โดยปริยายหมายถึงคะแนนเสียงต่ำลง เช่น ในพื้นที่นี้เขามีเสียงตกไปมาก สงสัยว่าเลือกตั้งครั้งนี้คงจะไม่ได้รับเลือก.
เหวย ๆ
หมายถึงอ. คำร้องเรียกแสดงว่ามีอำนาจหรือแสดงความดูหมิ่นเหยียดหยามเป็นต้น เช่น เหวย ๆ เจ้าเด็กน้อย. ว. เสียงร้องเรียกที่ได้ยินแต่ที่ไกล เช่น ได้ยินเสียงใครมาร้องเรียกอยู่เหวย ๆ.
ประติรพ
หมายถึง[ปฺระติรบ] ก. ส่งเสียงดัง, ร้องดัง, ประดิรพ ก็ว่า. (ส. ปฺรติรว; ป. ปฏิรว).
เกรียด
หมายถึง[เกฺรียด] ว. เสียงเขียดร้อง เช่น เสียงกรอดเกรียดเขียดกบเข้าขบเคี้ยว. (นิ. เพชร).
กะแอ
หมายถึงว. อ่อน, เล็ก, เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้องว่า ลูกกะแอ, ลูกแหง่ ก็ว่า.