ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าเจี๋ยมเจี้ยม
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท มีอาการเก้อเขิน.
หน้าเฉย
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความไม่รู้สึกยินดียินร้าย หรือไม่สนใจใยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ใด ๆ.
หน้าเฉยตาเฉย,หน้าตาเฉย
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าเป็นปรกติ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้ง ๆ ที่ตนกระทำความผิด หรือบางครั้งกระทำความผิดโดยไม่เจตนา เช่น เขาหยิบฉวยของผู้อื่นไปอย่างหน้าเฉยตาเฉย.
หน้าชื่นตาบาน
หมายถึงว. มีสีหน้าเบิกบานแจ่มใส.
หน้าเชิด
หมายถึงน. หน้าที่เงยขึ้น. ว. อาการที่คอตั้งเงยหน้าแสดงความเย่อหยิ่งหรือภาคภูมิใจเป็นต้น เช่น เขานั่งรถยนต์คันใหญ่ทำหน้าเชิด.
หน้าซีก
หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตาและหูข้างเดียว).
หน้าเซียว
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความอิดโรยไม่สดใสเพราะอดนอนมากเป็นต้น.
หน้าแดง
หมายถึงน. หน้าเต็มไปด้วยเลือดฝาดเพราะความกระดากอายหรือโกรธเป็นต้น.
หน้าตึง
หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.
หน้าถอดสี
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าเผือด หรือ หน้าเผือดสี ก็ว่า.
หน้าที่นั่ง,หน้าฉาน
หมายถึงน. ที่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าอยู่หัวหรือพระราชินี เช่น แสดงหน้าที่นั่ง อย่าเดินตัดหน้าฉาน.
หน้าเนื้อใจเสือ
หมายถึง(สำ) ว. มีหน้าตาแสดงความเมตตา แต่ใจเหี้ยมโหด.