ตัวกรองผลการค้นหา
ค่าเสียหาย
หมายถึง(กฎ) น. เงินที่ชดใช้ให้แก่ผู้เสียหายเพื่อความเสียหายอันได้ก่อขึ้น.
คำพ้องเสียง
หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์
ช้างสีดอ
หมายถึงน. ช้างพลายที่มีงาสั้นโผล่ออกมาเล็กน้อยผิดกับช้างสามัญ.
ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก
หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.
ตะโพกสุดเสียงสังข์
หมายถึง(สำ) น. เรียกตะโพกหญิงที่ผายออกมาก.
ตีเสียง
หมายถึงก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).
ตุ๊กตาเสียกบาล
หมายถึง[-เสียกะบาน] น. ตุ๊กตาที่ใส่กระบะกาบกล้วยพร้อมทั้งเครื่องเซ่นผีแล้วนำไปวางไว้ที่ทางสามแพร่งหรือลอยนํ้า.
ถอดสี
หมายถึงก. แสดงอาการหวาดหวั่นครั่นคร้ามให้เห็น (มาจากปลากัด ตัวที่แพ้จะถอดสี) เช่น กลัวจนหน้าถอดสี.
ท้องเสีย
หมายถึงว. อาการที่เกิดจากเครื่องย่อยอาหารไม่ทำหน้าที่ตามปรกติทำให้ถ่ายอุจจาระกะปริบกะปรอย.
ทำเสียเจ็บ
หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้เดือดร้อนลำเค็ญ, ทำเจ็บ หรือ ทำเอาเจ็บ ก็ว่า.
น้ำเสียง
หมายถึงน. กระแสเสียง, คำพูด; โดยปริยายหมายถึงคำพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.
เป็นเสียเอง
หมายถึงก. ทำเรื่องเสียหายเอง, เป็นเอง ก็ว่า.