ตัวกรองผลการค้นหา
ตรีญาณรส
หมายถึง[-ยานนะรด] น. รสสำหรับรู้ ๓ อย่าง คือ ไส้หมาก รากสะเดา เถาบอระเพ็ด.
ทุพภิกขภัย
หมายถึง[ทุบพิกขะไพ] น. ภัยอันเกิดจากข้าวยากหมากแพงหรือการขาดแคลนอาหารในบ้านเมือง. (ป.).
ผ้าเช็ดปาก
หมายถึงน. ผ้าแดงหรือผ้าแดงสลับเหลืองเป็นตา ๆ สำหรับคนกินหมากใช้เช็ดปาก.
นางกำนัล
หมายถึงน. นางอยู่งานที่ทรงใช้สอยในพระราชมนเทียร และได้รับพระราชทานหีบหมากกาไหล่ แต่ยังไม่นับว่าเป็นเจ้าจอม.
ศุกล,ศุกล-
หมายถึง[สุกกะละ-] ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. (ส. ศุกฺล, ศุกฺร; ป. สุกฺก).
ศุโกร
หมายถึง[สุกโกฺร] (โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).
ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ
หมายถึงว. แสดงอาการกินหมากจัดเอาอย่างเขา; เจ้าหน้าเจ้าตา, ดัดจริตเสนอหน้าหรือแสดงตัวผิดกาลเทศะ.
กรอก
หมายถึง[กฺรอก] ก. เทลงในช่องแคบ เช่น กรอกหม้อ กรอกขวด, หรือใช้โดยปริยายก็ได้ เช่น พูดกรอกหู; ลงข้อความหรือจำนวนเลข เช่น กรอกบัญชี. ว. แห้งจนคลอน, ใช้แก่หมากและฝักมะขาม ว่า หมากกรอกมะขามกรอก.
พานพระศรี
หมายถึง(ราชา) น. พานใส่หมากพลูของพระเจ้าแผ่นดิน, โบราณเรียก พานพระขันหมาก หรือ พระขันหมาก.
ตากบ
หมายถึงว. มีลักษณะคล้ายตากบ ใช้เปรียบข้าวที่หุงดิบ ๆ สุก ๆ, ตากบตาเขียด ก็เรียก.
ตากบตาเขียด
หมายถึงว. มีลักษณะคล้ายตากบ ใช้เปรียบข้าวที่หุงดิบ ๆ สุก ๆ, ตากบ ก็เรียก.
ท้องเล็น
หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.