ตัวกรองผลการค้นหา
พ้องพาน
หมายถึงก. ประสบ, แตะต้อง, เช่น ขออย่าให้มีภัยอันตรายมาพ้องพาน.
พอที
หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.
พอน
หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น เช่น พอนตะเคียน พอนมะค่า, พูพอน ก็เรียก.
พ่อบ้าน
หมายถึงน. ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว, ชายผู้จัดการงานธุรการในสถานที่เช่นโรงพยาบาลเป็นต้น.
พอเพียง
หมายถึงก. ได้เท่าที่กะไว้ เช่น ได้เท่านี้ก็พอเพียงแล้ว.
พ่อเมือง
หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.
พอยกขาก็ลาโรง
หมายถึง(สำ) ก. ชักช้าทำให้เสียการ, พอก้าวขาก็ลาโรง ก็ว่า.
พอแรง
หมายถึงว. เต็มแรง, มาก, เช่น ถูกด่าเสียพอแรง ว่าเสียพอแรง.
พ่อสื่อ
หมายถึงน. ชายที่ทำหน้าที่ชักนำชายหญิงให้พบรู้จักรักใคร่และแต่งงานกัน, ชายผู้ช่วยเหลือให้คู่รักได้ติดต่อหรือพบปะกัน.
พอเหมาะ
หมายถึงก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.
พะเนินเทินทึก
หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.
พะเนียง
หมายถึงน. ชื่อหม้อนํ้าชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน.