ตัวกรองผลการค้นหา
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
อัญชนะ
หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).
กระแด่ว ๆ
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.
กระจองงอง,กระจองงอง ๆ
หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.
ตาหยี
หมายถึงน. ตาหรี่, ตาที่แคบเรียวเล็ก.
เข็มทิศ
หมายถึงน. ชื่อเครื่องชี้บอกทิศ มีเข็มเป็นแม่เหล็กซึ่งปลายข้างหนึ่งชี้ไปทางเหนือเสมอ.
ไย่
หมายถึงว. ฟางตา.
เบ้าตา
หมายถึงน. กระบอกตา.
สองตาก็ไม่แล,สองตาก็ไม่อยากแล
หมายถึง(สำ) คำที่แสดงอาการว่าไม่แยแสหรือตัดรอนไม่เป็นมิตรไมตรีกันอีกต่อไป.
จักขุทวาร
หมายถึงน. ช่องตา.
ง่ามมือ
หมายถึงน. ช่วงโค้งระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้.
ส่อน
หมายถึงว. เรียกตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่ตามปรกติว่า ตาส่อน.