ตัวกรองผลการค้นหา
กำยาน
หมายถึงน. วัตถุหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากยางใสกลิ่นหอมที่ออกจากเปลือกของต้นกำยานบางชนิด เกิดขึ้นได้เนื่องจากเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้.
กำรอ
หมายถึงว. เข็ญใจ เช่น แก่ฝูงมนุษย์ผู้กำรอ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).
กำลังกิน
หมายถึงว. เหมาะที่จะกิน.
กำลังเทียน
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. หน่วยวัดความเข้มของความสว่างของแหล่งกำเนิดแสง, แรงเทียน ก็ว่า, ปัจจุบันใช้หน่วยแคนเดลา.
กำไล
หมายถึงน. ชื่อเครื่องประดับสำหรับสวมข้อมือหรือข้อเท้า ทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, ราชาศัพท์เรียกกำไลมือว่า ทองพระกร กำไลเท้าว่า ทองพระบาท.
กำไลคู่ผี
หมายถึงน. กำไลขื่อผี. (ดู ขื่อผี).
กำ
หมายถึงน. ซี่ล้อรถหรือเกวียน.
กำเกียง
หมายถึงดู กางเกียง.
กำจัด
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum rhetsa (Roxb.) DC. ในวงศ์ Rutaceae ต้นและกิ่งก้านเป็นหนาม ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๕-๘ คู่ ผลเล็ก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๗ มิลลิเมตร ผิวขรุขระ มีกลิ่นฉุนคล้ายกลิ่นลูกผักชี เมล็ดกลมดำเป็นมัน ผลใช้เป็นเครื่องแกงเพื่อชูรส, พายัพเรียก มะข่วง หรือ หมากข่วง.
กำจาย
หมายถึงก. กระจาย. (ข. ขฺจาย).
กำโชก
หมายถึง(โบ) ก. กรรโชก.
กำนัล
หมายถึงก. ให้ของกันด้วยความนับถือ.